۱۳۸۹/۱۰/۲۷

و در چنین روزی

او اراده کرد

و من همچون ذره ای از دریای بیکران

سرگردان

از غم فراغ گریه ای سر دادم

و پا به دنیای خاکی گذاشتم

یادم باشد

روز وصال

خنده ای سر دهم از سر شوق

و امروز سال روز گریه ی فراغ من است

تولد دوباره ی من برای یافتن ذاتم

یافتن هدفم...

باشد که لحظه ی دیدار

خندان و سر بلند

و با شناخت به سو ی او بازگردم...

۱۳۹۰/۱۰/۲۷

و امروز با گذشت یکسال دیگر از این سالروز

نزدیک بود آسمانی شوم ولی خدا خواست که زمینی بمانم....

آسمانی شدن لیاقت می خواهد.....